Biomolecular
detection has become a current issue together with the increase in
electrochemical sensor studies. The effect of Aflatoxin B1 and Aflatoxin G1 on
DNA hybridization was analyzed with electrochemically by using pencil graphite
electrode. For this purposes; the changes in guanine currents were monitored
before and after hybridization occurred between DNA complementary base
sequences using differential pulse voltammetry (DPV). In the first step of this
work the capture probe was immobilized by wet adsorption onto the surface of
PGE optimizing concentration and immobilization time and then hybridization
event was performed between capture and its target probe. In the second step
the hybridization experiments were repeated using inosine modified capture
probe instead of capture probe which used in the first step. As differently
from the first step the inosine modified probe was interacted with 2 µg/mL and
4 µg/mL of AFB1 for 10 min before allowing hybridization and the same protocol
was repeated for AFG1. The decrease in guanine current after hybridization was
the reference for the genotoxic effects of aflatoxins. The decrease in guanine
oxidations in the cases of 2 µg/mL and 4 µg/mL AFG1 and 2 µg/mL and 4 µg/mL
AFB1 concentrations were found to be 18% and 26 % for AFG1; and 50% and 61% for
AFB1, respectively. AFB1 showed the maximum genotoxic effect to DNA
hybridization.
Aflatoxin B1 Aflatoxin G1 Pencil Graphite Electrode Hybridization Differential Pulse Voltammetry
Biyomoleküler analizlerde yeni teknolojilerin gelişmesi, elektrokimyasal
sensör alanındaki çalışmaların da katılmasıyla güncel bir konu olmuştur. Bu
çalışmada Aflatoksin B1'in (AFB1) ve Aflatoksin G1'in (AFG1) DNA hibridizasyonu
üzerindeki etkisi, kalem grafit elektrot (PGE) kullanılarak elektrokimyasal yöntemlerle
analiz edildi. Bu amaçla; guanin oksidasyon akımlarındaki değişiklikler,
diferansiyel puls voltametrisi (DPV) ile birbirlerini eşleniği olan DNA baz
sekansları arasında hibridizasyon oluşmadan önce ve sonra izlendi. Çalışmanın
ilk aşamasında, yakalama probu ıslak adsorpsiyonla PGE yüzeyine immobilize
edilirken prob derişimi ve adsorpsiyon süresi optimize edildi ve sonra, hedef
prop ile hibritleşmeye tabi tutulurken hedef proba ait konsantrasyon ve
hibridizasyon süresi optimize edildi. İkinci aşamada, hibridizasyon deneyleri,
birinci aşamada kullanılan yakalama probu yerine inosin modifiye edilmiş
yakalama probu kullanılarak tekrarlandı. Ancak, ilk aşamadan farklı bir şekilde
inosin modifiye edilmiş prob, hibridizasyona tabi tutulmadan önce 10 dakika süre
ile 2 µg / mL ve 4 µg / mL AFB1 ile etkileştirildi ve aynı protokol, aynı
koşullarda AFG1 için de tekrarlandı. Hibridizasyondan sonra guanin oksidasyon
akımındaki azalma, aflatoksinlerin DNA sekanslarının hibridizasyonuna etkisinin
bir sonucu olup, AFB1 ve AFGl'in DNA üzerine genotoksik etkisinin bir
göstergesidir. Guanin oksidasyon sinyalindeki azalmalar 2 µg/mL ve 4 µg/mL AFG1
için % 18 ve % 26; 2 µg/mL ve 4 µg/mL AFB1 için % 50 ve % 61 olarak bulundu.
Sonuç olarak AFB1'in DNA üzerindeki genotoksik etkisi AFG1'e göre çok daha
fazla olarak tespit edildi.
Aflatoksin B1 Aflatoksin G1 Kalem Grafit Elektrot Hibridizasyon Diferansiyel Puls Voltametrisi
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Natural Sciences |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2019 |
Submission Date | March 26, 2019 |
Acceptance Date | May 10, 2019 |
Published in Issue | Year 2019Volume: 40 Issue: 2 |