Research Article
Fiziksel aktivite, egzersiz ve sporun hafif zihinsel engelli bireylerin anaerobik ve koordinasyon parametreleri üzerine etkilerin araştırılması
Abstract
Amaç: Çalışmanın amacı, fiziksel aktivite, egzersiz ve spor’un hafif zihinsel engelli bireylerin anaerobik ve koordinasyon parametreleri üzerine etkilerinin araştırılmasıdır.
Materyal ve Yöntem: Araştırmaya 31 hafif zihinsel engelli erkek katılmıştır. Araştırmaya katılan gruba 8 hafta fiziksel aktivite, egzersiz ve spor programı uygulanmıştır. Çalışmada 8 haftalık fiziksel aktivite, egzersiz ve spor programı değerler ön test – son test olarak karşılaştırılmıştır. Verilerin niteliksel değerlendirilmesi SPSS 20.0 istatistik paket programı kullanılarak yapılmıştır. Anaerobik ve koordinasyon parametrelerindeki değişimler (paired semple t test) bağımlı örneklem t testiyle analiz edilmiştir. Karşılaştırmalar için anlamlılık düzeyi olarak p<0.05 değeri alınmıştır.
Bulgular: araştırmaya katılan öğrencilerin sekiz haftalık fiziksel aktivite ve egzersiz programı sonunda, ilk ölçüm ve son ölçümlerinin arasında kilo, dinlenik nabız ve maksimal nabızlarında anlamlı bir farklılık görülmektedir (p=0,012; 0.000; 0.001). VKI’lerinde anlamlı bir farklılık görülmemiştir (p=0.697). Araştırmaya katılan öğrencilerin sekiz haftalık fiziksel aktivite ve egzersiz programı sonunda Altıgen koordinasyon, Yan-yön değiştirme, İllionis Çeviklik ve Zig-zag testlerinde anlamlı farklılık görülmektedir (p=0,00). Araştırmaya katılan öğrencilerin sekiz haftalık fiziksel aktivite ve egzersiz programı sonunda dikey sıçrama, durarak uzun atlama, Margaria-Kalaman ve Basamak testlerinde anlamlı bir farklılık görülmektedir (p=0,000).
Sonuç: Sonuç olarak, 8 haftalık fiziksel aktivite, egzersiz ve spor programının hafif zihinsel engelli bireylerin ön test-son test sonuçlarına göre VKI’lerinde anlamlı farklılık görülmezken, kilo, dinlenik nabız, maksimal nabız, anaerobik ve koordinasyon parametrelerinde anlamlı farklılıklar görülmüştür.
References
- Akçınar, F. (2014). 11-12 Yaş Çocuklarda Pliometrik Antrenmanın Denge ve Futbola Özgü Beceriler Üzerine Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya
- Akkurt, M. (2018). Sekiz Haftalık Fitness Egzersizlerinin Bayanlarda Kardiovasküler Risk Faktörlerine Etkisinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri
- Anbarcı, S.(2018). 8 Haftalık Trx Ekipmanı ile Yapılan Statik ve Dinamik Egzersizlerin Denge ve Anaerobik Performans Üzerine Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi, 2018.
- Arı, Y. & Çolakoğlu, F. F. (2017). The Effect of 12-Week Plyometrıc Traınıng Program on Anaerobıc Power, Speed, Flexıbılıty and Agılıty for Adolescent Football Players, European Journal of Physical Education and Sport Science, Volume:3, Issue:5, ISSN:2501-1235.
- Atasoy, H. (2018). Yüzme Antrenmanlarının 8-10 Yaş Performans Grubu Yüzücülerinin Serbest Stil Dereceleri ile Bazı Antropometrik ve Motorik Özellikler Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
- Bayraktar, I. (2013). Elit Boksörlerin Çeviklik, Sürat, Reaksiyon ve Dikey Sıçrama Yetileri Arasındaki İlişkiler. Akademik Bakış Dergisi. ISSN:1694-528X (35)1-8.
- Çakıroğlu & Sökmen (2012). 12 Haftalık Judo Teknik Antrenman ve Oyunlarının 8–10 Yaş Grubu Erkek Çocuklarda Reaksiyon Zamanı Üzerine Etkisi, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 2012; 14 (1): 71-74
- Çolakoğlu F. F. & Karacan S. (2006). Genç Bayanlar ile Orta Yas Bayanlarda Aerobik Egzersizin Bazı Fizyolojik Parametrelere Etkisi, Kastamonu Üniversitesi Eğitim Dergisi, 14(1): 277-284.
- Demirci, H. (2009). Esneklik Çalışmalarının Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocukların Hareketlilik Gelişimleri Üzerine Olan Etkisi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Ertürk, S. (1972). Eğitimde “Program” Geliştirme, Ankara: H.Ü Yayını
- Fernhall, B. (1993). Physical Fitness and Exercise Training of İndividuals With Mental Retardation. Med. Sci Sports and Exercise, 25(4):442–450.
- Graham, G., Hale, S. & Parker, M. (2001). Children Moving a Reflective Approach to Teaching Physical Education. Mayfield Publishing Company, Mountain View, California, 5.
- Güler, U. (2016). 10 – 16 Yaş Grubu Erkek Basketbol ve Futbolcuların Seçili Antropometrik ve Motorik Özelliklerinin Karşılaştırılması, Sağlık bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
- Güllü,A.(2010).http://web.hitit.edu.tr/dosyalar/materyaller/abdullahgullu@hititedutr170220169K6W8F9I.pdf, Erişim: 01.03.2018
- Güryıl, E. (2011). 6 Yaş Grubu Çocuklarda Ritmik Hareketlerin Koordinasyon Gelişimine Etkisinin İncelenmesi. İstanbul. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı Spor Eğitimi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
- Hazır, T., Mahir, Ö. F. & Açıkada, C. (2010). Genç Futbolcularda Çeviklik ile Vücut Kompozisyonu ve Anaerobik Güç Arasındaki İlişki. Hacettepe J. of Sport Sciences. 21 (4), 146–153.
- Hindistan, İ.E. (2015). Eğim Antrenmanlarının Sprint Performansının Süratte Devamlılık Evresi Üzerine Etkilerinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Kosma, M., Cardinal, B, J. & Rintala, P. (2002). Motivating İndividuals With Disabilities to be Physically Active. Quest (Human Kinetics), 54, 116-17.
- Karakoç, B. (2015). 12 Haftalık Rekreatif Fiziksel Etkinlik Programının Eğitilebilir Zihinsel Engellilerin ve Ailelerinin Üzerine Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Dumlupunar Üniversitesi, Kütahya.
- Kabadayı, M. (2000). Üst Düzey Judocuların Anaerobik Güçlerinin Bazı Test Yöntemleri ile belirlenmesi ve Sonuçlarının Değerlendirilmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun
- Karacabey, K. (2013). Sport Performance and Agility Tests (Sporda Performans ve Çeviklik Testleri), International Journal of Human Sciences, Volume:10, Issue:1, Year:2013, ISSN:1303-5134
- Miller, M.G., Herniman, J.J., Ricard, M.D., Cheatham, C C. & Michael, T.J. (2006). The Effects of a 6-Week Plyometric Training Program on Agility, JSSM, ss.459-460
- Mackenıze, B. (2005). 101 Performance Evaluation Tests, London.
- Merdan, Ö. (2016). Dikkat ve Koordinasyon Çalışmalarının Anaerobik Yorgunluk Altındaki Dikkat, El-Göz Koordinasyonu ve Reaksiyon Süresi Performansına Etkisinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Özkan, A., Köklü, Y. & Ersöz, G. (2010). Anaerobik Performans ve Ölçüm Yöntemleri, Gazi Kitabevi, Ankara, s. 29.
- Özer, K. (2001). Fiziksel Uygunluk, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. ss 12-36
- Onurlu, Ş. (2010). Sosyoekonomik Seviyeleri Farklı Adolesanlarda Fiziksel Aktivite düzeyi ile Ağrı şikâyeti Arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı.
- Özkan, A. (2007). Wingate Anaerobik Güç Testinde Optimal Yükün Belirlenmesi, Yüksek Lisans, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
- Polat, Ç. (2009). 12-14 Yaş Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocukların Fiziksel Aktivite Yoğunluğunun Fiziksel Uygunluk Düzeylerine Etkisi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
- Saygın, Ö., Polat, Y. & Karacabey, K. (2005). Çocuklarda Hareket Eğitiminin Fiziksel Uygunluk Özelliklerine Etkisi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 19(3): 205- 212.
- Sevim Y. (2006). ‘Antrenman Bilgisi’. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara
- Topsaç, M. (2013). Üniversite Okuyan Engelli Öğrencilerin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
- Tekin, S.Y. (2016). Atletizm, Güreş, Taekwondo Branşı Yapan Sporcuların Denge Performanslarının İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya
- Thompson, W., Gordon, N. & Pescatello, L.S. (2009). ACSM‟s Guidelines for Exercise Testing and Prescription. 8th ed. Baltimore, MD: Lippincott Williams and Wilkins; p. 253-5.
- Top, C. E. (2007). 14 Haftalık Fiziksel Aktivite Programının 10-12 Yaş Görme Engelli Çocuklar Üzerindeki Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Yılmaz, N. (2013). Milli Takım ve Mahalli Liglerde Oynayan Badmintoncuların Antropometrik Özellikleri ile Çabukluk, Esneklik ve Dayanıklılıklarının Araştırılması, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya
- Zeytinoğlu, F. (2009). 0-12 Yaş Çocuklarda Omega 3 Yağ Asidi Kullanımının Beceri Edinimi Üzerine Etkisinin İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hareket ve Antrenman Bilimleri Anabilim Dalı.
Examination of the effects of the physical activity, exercise and sports on the anaerobic and coordination parameters of the individuals with mild mental disabilities
Abstract
Aim: The purpose of the study is to examine the effects of the physical activity, exercise and sports on the anaerobic and coordination parameters of the individuals with mild mental disabilities.
Material and Methods: 31 men with mild mental disabilities participated in the study. The physical activity, exercise and sports program was administered to the participant group for 8 weeks. In the study, pre-test and post-test values of the 8-week program of physical activity, exercise and sports were compared. Qualitative evaluation of the data was conducted using SPSS 20.0 statistical package program. The changes in the anaerobic and coordination parameters were analyzed with the paired sample t-test. The significance level was taken as p<0.05 for the comparisons.
Results: It was observed that, at the end of 8-week program of physical activity and exercise, there was a statistically significant difference between the first and last measurements of the students participating in the study in terms of weight, resting pulse, and maximal pulse (p=0.012; 0.000; 0.001). There was no statistically significant difference in terms of BMI (p=0.697). It was observed that, at the end of 8-week program of physical activity and exercise, there was a statistically significant difference in their Hexagonal Obstacle, Pro-Agility, Illinois Agility, and Zig-Zag Tests (p=0.00). It was observed that, at the end of 8-week program of physical activity and exercise, there was a statistically significant difference in their Vertical Jump, Standing Long Jump, Margaria-Kalamen, and Step Tests (p=0.000).
Conclusion: In conclusion, according to the pre-test and post-test results of the 8-week program of physical activity, exercise and sports in the individuals with mild mental disabilities; while there was no statistically significant difference in their BMI (Body Mass Index), there were statistically significant differences in their weight, resting pulse, maximum pulse, anaerobic, and coordination parameters.
References
- Akçınar, F. (2014). 11-12 Yaş Çocuklarda Pliometrik Antrenmanın Denge ve Futbola Özgü Beceriler Üzerine Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya
- Akkurt, M. (2018). Sekiz Haftalık Fitness Egzersizlerinin Bayanlarda Kardiovasküler Risk Faktörlerine Etkisinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri
- Anbarcı, S.(2018). 8 Haftalık Trx Ekipmanı ile Yapılan Statik ve Dinamik Egzersizlerin Denge ve Anaerobik Performans Üzerine Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi, 2018.
- Arı, Y. & Çolakoğlu, F. F. (2017). The Effect of 12-Week Plyometrıc Traınıng Program on Anaerobıc Power, Speed, Flexıbılıty and Agılıty for Adolescent Football Players, European Journal of Physical Education and Sport Science, Volume:3, Issue:5, ISSN:2501-1235.
- Atasoy, H. (2018). Yüzme Antrenmanlarının 8-10 Yaş Performans Grubu Yüzücülerinin Serbest Stil Dereceleri ile Bazı Antropometrik ve Motorik Özellikler Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
- Bayraktar, I. (2013). Elit Boksörlerin Çeviklik, Sürat, Reaksiyon ve Dikey Sıçrama Yetileri Arasındaki İlişkiler. Akademik Bakış Dergisi. ISSN:1694-528X (35)1-8.
- Çakıroğlu & Sökmen (2012). 12 Haftalık Judo Teknik Antrenman ve Oyunlarının 8–10 Yaş Grubu Erkek Çocuklarda Reaksiyon Zamanı Üzerine Etkisi, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 2012; 14 (1): 71-74
- Çolakoğlu F. F. & Karacan S. (2006). Genç Bayanlar ile Orta Yas Bayanlarda Aerobik Egzersizin Bazı Fizyolojik Parametrelere Etkisi, Kastamonu Üniversitesi Eğitim Dergisi, 14(1): 277-284.
- Demirci, H. (2009). Esneklik Çalışmalarının Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocukların Hareketlilik Gelişimleri Üzerine Olan Etkisi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Ertürk, S. (1972). Eğitimde “Program” Geliştirme, Ankara: H.Ü Yayını
- Fernhall, B. (1993). Physical Fitness and Exercise Training of İndividuals With Mental Retardation. Med. Sci Sports and Exercise, 25(4):442–450.
- Graham, G., Hale, S. & Parker, M. (2001). Children Moving a Reflective Approach to Teaching Physical Education. Mayfield Publishing Company, Mountain View, California, 5.
- Güler, U. (2016). 10 – 16 Yaş Grubu Erkek Basketbol ve Futbolcuların Seçili Antropometrik ve Motorik Özelliklerinin Karşılaştırılması, Sağlık bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
- Güllü,A.(2010).http://web.hitit.edu.tr/dosyalar/materyaller/abdullahgullu@hititedutr170220169K6W8F9I.pdf, Erişim: 01.03.2018
- Güryıl, E. (2011). 6 Yaş Grubu Çocuklarda Ritmik Hareketlerin Koordinasyon Gelişimine Etkisinin İncelenmesi. İstanbul. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı Spor Eğitimi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
- Hazır, T., Mahir, Ö. F. & Açıkada, C. (2010). Genç Futbolcularda Çeviklik ile Vücut Kompozisyonu ve Anaerobik Güç Arasındaki İlişki. Hacettepe J. of Sport Sciences. 21 (4), 146–153.
- Hindistan, İ.E. (2015). Eğim Antrenmanlarının Sprint Performansının Süratte Devamlılık Evresi Üzerine Etkilerinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Kosma, M., Cardinal, B, J. & Rintala, P. (2002). Motivating İndividuals With Disabilities to be Physically Active. Quest (Human Kinetics), 54, 116-17.
- Karakoç, B. (2015). 12 Haftalık Rekreatif Fiziksel Etkinlik Programının Eğitilebilir Zihinsel Engellilerin ve Ailelerinin Üzerine Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Dumlupunar Üniversitesi, Kütahya.
- Kabadayı, M. (2000). Üst Düzey Judocuların Anaerobik Güçlerinin Bazı Test Yöntemleri ile belirlenmesi ve Sonuçlarının Değerlendirilmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun
- Karacabey, K. (2013). Sport Performance and Agility Tests (Sporda Performans ve Çeviklik Testleri), International Journal of Human Sciences, Volume:10, Issue:1, Year:2013, ISSN:1303-5134
- Miller, M.G., Herniman, J.J., Ricard, M.D., Cheatham, C C. & Michael, T.J. (2006). The Effects of a 6-Week Plyometric Training Program on Agility, JSSM, ss.459-460
- Mackenıze, B. (2005). 101 Performance Evaluation Tests, London.
- Merdan, Ö. (2016). Dikkat ve Koordinasyon Çalışmalarının Anaerobik Yorgunluk Altındaki Dikkat, El-Göz Koordinasyonu ve Reaksiyon Süresi Performansına Etkisinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Özkan, A., Köklü, Y. & Ersöz, G. (2010). Anaerobik Performans ve Ölçüm Yöntemleri, Gazi Kitabevi, Ankara, s. 29.
- Özer, K. (2001). Fiziksel Uygunluk, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. ss 12-36
- Onurlu, Ş. (2010). Sosyoekonomik Seviyeleri Farklı Adolesanlarda Fiziksel Aktivite düzeyi ile Ağrı şikâyeti Arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı.
- Özkan, A. (2007). Wingate Anaerobik Güç Testinde Optimal Yükün Belirlenmesi, Yüksek Lisans, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
- Polat, Ç. (2009). 12-14 Yaş Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocukların Fiziksel Aktivite Yoğunluğunun Fiziksel Uygunluk Düzeylerine Etkisi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
- Saygın, Ö., Polat, Y. & Karacabey, K. (2005). Çocuklarda Hareket Eğitiminin Fiziksel Uygunluk Özelliklerine Etkisi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 19(3): 205- 212.
- Sevim Y. (2006). ‘Antrenman Bilgisi’. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara
- Topsaç, M. (2013). Üniversite Okuyan Engelli Öğrencilerin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
- Tekin, S.Y. (2016). Atletizm, Güreş, Taekwondo Branşı Yapan Sporcuların Denge Performanslarının İncelenmesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya
- Thompson, W., Gordon, N. & Pescatello, L.S. (2009). ACSM‟s Guidelines for Exercise Testing and Prescription. 8th ed. Baltimore, MD: Lippincott Williams and Wilkins; p. 253-5.
- Top, C. E. (2007). 14 Haftalık Fiziksel Aktivite Programının 10-12 Yaş Görme Engelli Çocuklar Üzerindeki Etkileri, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Yılmaz, N. (2013). Milli Takım ve Mahalli Liglerde Oynayan Badmintoncuların Antropometrik Özellikleri ile Çabukluk, Esneklik ve Dayanıklılıklarının Araştırılması, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya
- Zeytinoğlu, F. (2009). 0-12 Yaş Çocuklarda Omega 3 Yağ Asidi Kullanımının Beceri Edinimi Üzerine Etkisinin İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hareket ve Antrenman Bilimleri Anabilim Dalı.
There are 37 citations in total.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Sports Medicine |
| Journal Section | SCIENCE of SPORTS MANAGEMENT |
| Authors | |
| Publication Date | March 15, 2020 |
| Submission Date | October 5, 2019 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 6 Issue: 1 |