Havayolu Taşımacılığında Kriz Yönetimi

Halil Şimşek

doi:10.51785/jar.777273

Research Article

Havayolu Taşımacılığında Kriz Yönetimi

Year 2021, Volume: 3 Issue: 1, 21 - 40, 15.02.2021

Halil Şimşek

https://doi.org/10.51785/jar.777273

Cited By: 3

Abstract

Küreselleşmeyle birlikte ülke sınırlarını aşan ticari faaliyetler zorlukları da beraberinde getirmiştir. Yarattığı fırsatların yanı sıra rekabetin de artmasına zemin hazırlayan küreselleşme, aynı zamanda mevcut stratejilerin işlerliğini kaybetmesine neden olmuştur. Bununla birlikte artan küresel hareketlilik ve öngörülemez boyutlara varan değişim, piyasaları beklenmedik zaman ve boyutlarda risklere maruz bırakabilmektedir. Küreselleşmenin bir sonucu olan ülkeler arası geçiş kolaylıkları krizlerin tek bir bölgeyle sınırlı kalmadığını gösterirken, kriz dönemlerinde ortaya çıkan durgunluk ve güvensizlik gibi olumsuzlukların etkisi de dünyanın farklı bölgelerinde hissedilebilmektedir. Bu noktada odaklanılması gereken en temel husus krizi ekonomik yaşamın bir parçası olarak kabullenmek ve en az hasarla atlatabilecek etkinlikte stratejiler geliştirebilmektir. Kriz olgusuna gerek genel anlamda gerekse de havacılık sektörü bağlamında kavramsal bir bakışın amaçlandığı çalışmanın ilk bölümünde krizle ilgili kavramlara değinilmiş, ikinci bölümde ise havayolu taşımacılığı sektörünün tarihsel süreçte karşı karşıya kaldığı en büyük krizlerden bahsedilmiştir. Son bölümde ise havayolu taşımacılığı sektöründe faaliyet gösteren şirketlerin kriz koşullarında ne gibi önlemler almaları gerektiğine dair birtakım önerilerde bulunulmuştur.

Keywords

Kriz, Kriz Yönetimi, Havayolu Taşımacılığı

References

ACI. (2020). Airports Council International Advisory Bulletin. The Impact of COVID-19 on the Airport Business.
Ahmad, Z.A.B. and Al-Kharabsheh, A.A. (2013). Characteristics of Crisis and Decision Making Styles among Leaders in Jordanian Civil Defense. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 7(14), 425-435.
Akat, İ. ve Budak, G. (1999). İşletme Yönetimi. İzmir: Barış Yayınevi.
Al-Khrabsheh, A.A. (2018). Impacy of Strategic Planning on Crisis Management in The Profit and Non-Profit Sector in Jordan. Academy of Strategic Management Journal, 17(5), 1-12.
Anjorin, A.A. (2020). The Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) Pandemic: A Review and an Update on Cases in Africa. Asian Pacific Journal of Tropical Medicine, 13(5), 199-203.
Apak, S. (2009). 1929 ve 2008 Krizlerinin Karşılaştırılması: Dünya ve Türkiye Örneği. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 41, 6-16.
Arkun, S. (2018 ). 2008 Finansal Krizin Havayolu Sektörüne Yansımaları ve Bir Uygulama. Mali Çözüm İSMMO, 28(150), 221-231.
Asunatlı, T., Safran, B. ve Tosun, E. (2003). Kriz Yönetimi Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 141-163.
Bundy, J., Pfarrer, M.D., Short, C.E. and Coombs, W.T. (2017). Crisis Management: Integration, Interpretation, and Research Development. Journal of Management, 43(6), 1661-1692.
Can, H., Azizoğlu, Ö.A. ve Aydın, E.M. (2011). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Dinçer, Ö. (2007). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
Gerede, E. (2015). Havayolu Taşımacılığı ve Ekonomik Düzenlemeler Teori ve Türkiye Uygulaması. Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Yayınları. Art Ofset Matbaacılık, Yayın No: HUD/T-01.
Gerede, E. (2011b). Türkiye’nin İkili Havayolu Taşımacılığı Anlaşmalarının Havayolu Yönetimine Etkileri Açısından Değerlendirilmesine Yönelik Bir Ölçek Önerisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 29-50.
Gürkan, C.G. (2020). Covid-19 Makalelerinin Özetler. Türk Toraks Derneği.
Hepburn, C., O’Callaghan, B., Stern, N., Stiglitz, N. and Zenghelis, D. (2020). Will COVID-19 Fiscal Recovery Packages
Accelerate or Retard Progress on Hange? Forthcoming in the Oxford Review of Economic Policy, 36(S1), 1-48.
IATA (2008, 3 September). Airlines to Lose US $ 5.2 Billion in 2008 - Slowing Demand and High Oil to Blame. Pressroom, Press Release No:41, https://www.iata.org/en /pressroom, Erişim Tarihi: 26.07.2020.
IATA (2019). Economic Performance of the Airline Industry. 2019 End Year Report.
IATA (2020). Airline Industry Economic Performance. Industry Statistic Fact Sheet.
ICAO (2004). Manual on the Regulation of International Air Transport. ICAO: Doc. 9626.
Jaquen, T. (2010). Reshaping Crisis Management: The Challenge for Organizational Design. Organizational Development Journal, 28(1), 9-17.
Kadıbeşegil, S. (2001). Kriz Geliyorum Der, Kriz İletişimi ve Yönetimi. İstanbul: Kapital Medya. Kali, M. (2017, 26 Mayıs). Havacılık Sektörü ve Kriz Yönetimi. Aeroport Ist, http://www. aeroportist.com/havacilik- sektoru-ve-kriz-yonetimi.html, Erişim Tarihi: 25.07.2020.
Kash, T.J. and Darling, J.R. (1998). Crisis Management: Prevention, Diagnosis and Intervention. Leadership and Organization Development Journal, 19(4), 179-186.
Kaya, D.S. (2016). Hava Yolu Taşımacılığı Sektörü. Türkiye İş Bankası İktisadi Araştırmalar Bölümü Raporu. Li, Q., Guan, X., Wu, P., Wang, X., et al. (2020). Early Transmission Dynamics in Wuhan, China, of Novel Coronavirus Infected Pneumonia. The New England Journal of Medicine, 382(13), 1199-1207.
Mestçi, A. (2013). Teknoşirketlerde Kriz Yönetimi. İstanbul: Pusula Yayıncılık.
Oprea, M.G. (2010). The Effects of Global Economic Crisis on the Air Transport of Passengers in Europe and in Romania. GeoJournal of Tourism and Geosites, Year III, 1(5), 52-61.
Örnek, A.Ş. ve AYDIN, Ş. (2011). Kriz ve Stres Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Özden, K. (2011). İşletme ve Örgütlerde Toplam Kriz Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Parasız, İ (2001). Enflasyon-Kriz-Ayarlamalar: Dünyada ve Ülkemizde Kalkınma Makro Ekonomisi Sorunları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Saka, R.O. (2014). Crisis Management Strategy and Its Effect on Organizational Performance of Multinational Corporations in Nigeria: Empirical Evidence from Promassidor Ltd.. European Journal of Business and Management, 6(23), 79-86.
Saxton, J. (2006). Iran’s Oil and Gas Wealth, Joint Economic Committee Research Report 109-31.
Sapriel, C. (2003). Effective Crisis Management: Tools and Best Practice for The New Millennium. Journal of Communication Management, 7(4), 1-8.
Schneider, F., Kallis, G. and Alier, J.M. (2010). Crisis or opportunity? Economic Degrowth for Social Equity and Ecological Sustainability. Introduction to this Special Issue. Journal of Cleaner Production, 18, 511-518.
Sezgin, F. (2003). Kriz Yönetimi. Manas Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 181-195.
Sucu, Y. (2000). Kriz Yönetimi. Ankara: Elit Yayıncılık.
Sumer, H. and Pernstreıner, H. (2009). Kriz Yönetimi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Surugiu, M.R. and Surugiu, C. (2015). International Trade, Globalization and Economic Interdependence between European Countries: Implications for Businesses and Marketing Framework. Procedia Economics and Finance, 32, 131-138.
Tekin, M. ve Zerenler, M. (2017). İşletmelerde Kriz Yönetimi. Konya: Günay Ofset.
Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kuramsal Eğitim Bilim, 1(1), 33-47.
Turgut, A. (2006). Finansal Krizlerde IMF’nin Rolü ve Önemi: 1997 Asya ve 2000-2001 Türkiye Krizleri. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 10(9), 1-14.
Tutar, H. (2016). Kriz ve Stres Yönetimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Türk, A. (2017). 21. Yüzyılda Terör Konsepti Havacılık Güvenliği. SHGM Havacılık Güvenliği ve Daire Başkanlığı Uzmanlık Tezi, Ankara.
Türker, G.Ö. (2020). Covid-19 Salgını Turizm Sektörünü Nasıl Etkiler? Turizm Akademisyenleri Perspektifinden Bir Değerlendirme. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(2), 207-224.
Tüz, M.V. (2014). Kriz Yönetimi Uygulama İçin Temel Adımlar, Ankara: Nobel.
Uniting Aviation. (2000). Effects of Novel Coronavirus (COVID-19) on Civil Aviation: Economic Impact Analysis. Montreal, Canada: Air Transport Bureau.
World Health Organization. (2020). Clinical Management of COVID-19: Interim Guidance. World Health Organization Document.

Crisis Management In Air Transport

Year 2021, Volume: 3 Issue: 1, 21 - 40, 15.02.2021

Halil Şimşek

https://doi.org/10.51785/jar.777273

Cited By: 3

Abstract

With the globalization, commercial activities passing through the borders of the countries have given rise to difficulties. Globalization, which paved the way for increased competition as well as the opportunities it has created, also caused the existing strategies to lose their functionality. However, increasing global mobility and unpredictable changes may expose markets to risks at unexpected times and dimensions. While the ease of transition among countries as a result of globalization shows that the crises are not limited to a single region, the effects of adversities such as stagnation and insecurity in crisis periods can be felt in different regions of the world. At this point, the main thing to focus on is to accept the crisis as a part of economic life and to develop strategies that can overcome it with minimum damage. In the first part of the study, in which a conceptual view of the crisis phenomenon is aimed both in general and in the context of the aviation sector, the concepts related to the crisis are examined, and in the second part, the biggest crises faced by the airline transportation sector in the historical process are mentioned. In the last part, a number of suggestions were made regarding what measures should be taken by companies operating in the air transport sector in case of any crisis.

Keywords

Crisis, Crisis Management, Air Transport

References

ACI. (2020). Airports Council International Advisory Bulletin. The Impact of COVID-19 on the Airport Business.
Ahmad, Z.A.B. and Al-Kharabsheh, A.A. (2013). Characteristics of Crisis and Decision Making Styles among Leaders in Jordanian Civil Defense. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 7(14), 425-435.
Akat, İ. ve Budak, G. (1999). İşletme Yönetimi. İzmir: Barış Yayınevi.
Al-Khrabsheh, A.A. (2018). Impacy of Strategic Planning on Crisis Management in The Profit and Non-Profit Sector in Jordan. Academy of Strategic Management Journal, 17(5), 1-12.
Anjorin, A.A. (2020). The Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) Pandemic: A Review and an Update on Cases in Africa. Asian Pacific Journal of Tropical Medicine, 13(5), 199-203.
Apak, S. (2009). 1929 ve 2008 Krizlerinin Karşılaştırılması: Dünya ve Türkiye Örneği. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 41, 6-16.
Arkun, S. (2018 ). 2008 Finansal Krizin Havayolu Sektörüne Yansımaları ve Bir Uygulama. Mali Çözüm İSMMO, 28(150), 221-231.
Asunatlı, T., Safran, B. ve Tosun, E. (2003). Kriz Yönetimi Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 141-163.
Bundy, J., Pfarrer, M.D., Short, C.E. and Coombs, W.T. (2017). Crisis Management: Integration, Interpretation, and Research Development. Journal of Management, 43(6), 1661-1692.
Can, H., Azizoğlu, Ö.A. ve Aydın, E.M. (2011). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Dinçer, Ö. (2007). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
Gerede, E. (2015). Havayolu Taşımacılığı ve Ekonomik Düzenlemeler Teori ve Türkiye Uygulaması. Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Yayınları. Art Ofset Matbaacılık, Yayın No: HUD/T-01.
Gerede, E. (2011b). Türkiye’nin İkili Havayolu Taşımacılığı Anlaşmalarının Havayolu Yönetimine Etkileri Açısından Değerlendirilmesine Yönelik Bir Ölçek Önerisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 29-50.
Gürkan, C.G. (2020). Covid-19 Makalelerinin Özetler. Türk Toraks Derneği.
Hepburn, C., O’Callaghan, B., Stern, N., Stiglitz, N. and Zenghelis, D. (2020). Will COVID-19 Fiscal Recovery Packages
Accelerate or Retard Progress on Hange? Forthcoming in the Oxford Review of Economic Policy, 36(S1), 1-48.
IATA (2008, 3 September). Airlines to Lose US $ 5.2 Billion in 2008 - Slowing Demand and High Oil to Blame. Pressroom, Press Release No:41, https://www.iata.org/en /pressroom, Erişim Tarihi: 26.07.2020.
IATA (2019). Economic Performance of the Airline Industry. 2019 End Year Report.
IATA (2020). Airline Industry Economic Performance. Industry Statistic Fact Sheet.
ICAO (2004). Manual on the Regulation of International Air Transport. ICAO: Doc. 9626.
Jaquen, T. (2010). Reshaping Crisis Management: The Challenge for Organizational Design. Organizational Development Journal, 28(1), 9-17.
Kadıbeşegil, S. (2001). Kriz Geliyorum Der, Kriz İletişimi ve Yönetimi. İstanbul: Kapital Medya. Kali, M. (2017, 26 Mayıs). Havacılık Sektörü ve Kriz Yönetimi. Aeroport Ist, http://www. aeroportist.com/havacilik- sektoru-ve-kriz-yonetimi.html, Erişim Tarihi: 25.07.2020.
Kash, T.J. and Darling, J.R. (1998). Crisis Management: Prevention, Diagnosis and Intervention. Leadership and Organization Development Journal, 19(4), 179-186.
Kaya, D.S. (2016). Hava Yolu Taşımacılığı Sektörü. Türkiye İş Bankası İktisadi Araştırmalar Bölümü Raporu. Li, Q., Guan, X., Wu, P., Wang, X., et al. (2020). Early Transmission Dynamics in Wuhan, China, of Novel Coronavirus Infected Pneumonia. The New England Journal of Medicine, 382(13), 1199-1207.
Mestçi, A. (2013). Teknoşirketlerde Kriz Yönetimi. İstanbul: Pusula Yayıncılık.
Oprea, M.G. (2010). The Effects of Global Economic Crisis on the Air Transport of Passengers in Europe and in Romania. GeoJournal of Tourism and Geosites, Year III, 1(5), 52-61.
Örnek, A.Ş. ve AYDIN, Ş. (2011). Kriz ve Stres Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Özden, K. (2011). İşletme ve Örgütlerde Toplam Kriz Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Parasız, İ (2001). Enflasyon-Kriz-Ayarlamalar: Dünyada ve Ülkemizde Kalkınma Makro Ekonomisi Sorunları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Saka, R.O. (2014). Crisis Management Strategy and Its Effect on Organizational Performance of Multinational Corporations in Nigeria: Empirical Evidence from Promassidor Ltd.. European Journal of Business and Management, 6(23), 79-86.
Saxton, J. (2006). Iran’s Oil and Gas Wealth, Joint Economic Committee Research Report 109-31.
Sapriel, C. (2003). Effective Crisis Management: Tools and Best Practice for The New Millennium. Journal of Communication Management, 7(4), 1-8.
Schneider, F., Kallis, G. and Alier, J.M. (2010). Crisis or opportunity? Economic Degrowth for Social Equity and Ecological Sustainability. Introduction to this Special Issue. Journal of Cleaner Production, 18, 511-518.
Sezgin, F. (2003). Kriz Yönetimi. Manas Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 181-195.
Sucu, Y. (2000). Kriz Yönetimi. Ankara: Elit Yayıncılık.
Sumer, H. and Pernstreıner, H. (2009). Kriz Yönetimi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Surugiu, M.R. and Surugiu, C. (2015). International Trade, Globalization and Economic Interdependence between European Countries: Implications for Businesses and Marketing Framework. Procedia Economics and Finance, 32, 131-138.
Tekin, M. ve Zerenler, M. (2017). İşletmelerde Kriz Yönetimi. Konya: Günay Ofset.
Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kuramsal Eğitim Bilim, 1(1), 33-47.
Turgut, A. (2006). Finansal Krizlerde IMF’nin Rolü ve Önemi: 1997 Asya ve 2000-2001 Türkiye Krizleri. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 10(9), 1-14.
Tutar, H. (2016). Kriz ve Stres Yönetimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Türk, A. (2017). 21. Yüzyılda Terör Konsepti Havacılık Güvenliği. SHGM Havacılık Güvenliği ve Daire Başkanlığı Uzmanlık Tezi, Ankara.
Türker, G.Ö. (2020). Covid-19 Salgını Turizm Sektörünü Nasıl Etkiler? Turizm Akademisyenleri Perspektifinden Bir Değerlendirme. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(2), 207-224.
Tüz, M.V. (2014). Kriz Yönetimi Uygulama İçin Temel Adımlar, Ankara: Nobel.
Uniting Aviation. (2000). Effects of Novel Coronavirus (COVID-19) on Civil Aviation: Economic Impact Analysis. Montreal, Canada: Air Transport Bureau.
World Health Organization. (2020). Clinical Management of COVID-19: Interim Guidance. World Health Organization Document.

There are 46 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Business Administration
Journal Section	Research Articles
Authors	Halil Şimşek 0000-0002-8775-1688
Publication Date	February 15, 2021
Acceptance Date	October 12, 2020
Published in Issue	Year 2021 Volume: 3 Issue: 1