Abstract
The objective of this research is to analyze the commitment of Provincial
Basketball Representatives to the Federation in terms of emotional commitment,
continuous commitment and normative commitment, including various demographical
characteristics. The population of this study comprises of any and all the
provincial representatives working under the Basketball Federation. For this
purpose, 81 voluntary provincial representatives, 2 of them are women, while 79
of them are men, under the Turkish Basketball Federation, participated in this
study.The survey was sent to the provincial representatives via e-mail, thus
being received in the same manner, after which they’re analyzed. The
information form of the survey comprises of demographical characteristics and “Organizational
Commitment Scale” designed by Meyer and Allen (1984) adapted into Turkish by
Wasti (2000). The conformance of the quantitative data to the normal
distribution was tested with Kolmogorov Smirnov test. Mann Whitney U test was
utilized for the dual-group comparison of quantitative data indicating normal
distribution, while the Kruskal Wallis test was used for three or more groups
indicating normal distribution. Spearman’s Correlation Analysis was applied for
the evaluation of the interactions between the parameters. The Significance was
interpreted on p<0.05 and p<0,01 scales.Following the research,The lower
grade for “Emotional Commitment” is in the range between “1,67 – 5”, and the
average is 4,15±0,71. The lower grade for “Continuous Commitment” is in the
range between “1,43 – 4,71”, and the average is 2.68±0,66. The lower grade for
“Normative Commitment” is in the range between “1, 20 - 5”, and the average
is 3,69±0,82. In accordance with these
results, no significant difference was observed on the Organizational
commitment levels of Provincial representatives in line with their age,
educational backgrounds of both bachelors and others, as well as their task
preferences via the analysis carried out on three sub-dimension of commitment
(P>0.05). However, a significant difference was observed in the same when
analyzed in terms of the marital status, term of office, their previous
positions (sportsman, coach, referee, technical commissioner, etc.), including
the findings obtained (P<0.05). It was found out that the emotional and
normative commitments of the Provincial Representatives to the federation is
strong, while the continuous commitment to the same is weak.
References
- Güçlü, N. (2003). Örgüt kültürü. http://edergi.manas.edu.kg/index.php/sbd/article/ view/342/295 Erişim tarihi: 06.02.2016.
- Ardıç G, & Çöl K. (2008). “Sosyal Yapısal Özelliklerin Örgüte Bağlılık Üzerine Etkileri”, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22 (2): s.157- 174.
- Richard T. Mowday, Richard M. Steers, Lyman W. Porter. (1979). “The Measurement of Organizational Commitment”. Journal of Vocational Behavior Vol.14, p.224-247
- http://www.amersports.com/newsroom/archive/news-article/2015/06/09/wilson-to-provide-the-official-game-ball-for-fiba Erişim tarihi: 30 Mayıs 2016.
- http://www.tbf.org.tr/docs/defaultsource/mevzuat/yonergeler/%C4%B1ltemsilcisiyonergesi.pdf?sfvrsn=8 Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016.
- Tamer, K. (1995). İşletme Yöneticiliği Yönetici Geliştirme- Organizasyon ve Davranış, Beta Yayınları, İstanbul: 405: s.100.
- Berberoğlu, Güneş N. (1990). “ Örgüt Kültürü ve Yönetsel Etkinliğe Katkısı”, Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S:1-2, Eskişehir, s.155.
- Doğan, İ. (1997). "Değişen Grup Yaşamı ve Liderlik", 21. yüzyılda Liderlik Sempozyumu Bildiriler, s.54.
- Unutkan, A G. (1995). İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, İstanbul: Türkmen Yayınevi, s.52.
- İnce, M. & Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Ankara: Örgütsel Bağlılık, İleri Giden Ofset, s.9.
- Atay, S. (2006). Kariyer Yönetiminin Örgütsel Bağlılığa Etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsi, İşletme Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 168 sayfa, Afyon.( Yrd.Doç.Dr. Tuğrul KANDEMİR)
- Kırel, Ç. (1999). Esnek Çalışma Saatleri Uygulamalarında Cinsiyet, İş Tatmini ve İş Bağlılığı İlişkisi, İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi Dergisi, İstanbul, s.115-136.
- Balay R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, s.56.
- Çakır, Ö. (2001). İşe Bağlılık Olgusu ve Etkileyen Faktörler, Seçkin Kitabevi, Ankara, s.111.
- Cohen A. (1992). Antecedents of Organizational Commitment Across Occupational Groups: A Meta-Analysis. Journal of Organizational Behavior, 13, p. 539-554.
- Zahra S A. (1984). Understanding Organizational Management, Supervisory Management, p.19.
- Scott D K. (2000). Managing organizational culture in intercollegiate athletic associations. Quest. 1997; 49: 403-415. Colyer S, Organizational culture in selected western Australian sport organizations. Journal of Sport Management 14(4): s.321-341.
- Allen N.J, ve Meyer J.P. (1990). Organizational Commitment: Evidence of Career Stage Effects. Journal of Business Research, 26, 1, p.4.
- Baysal, A, C. Paksoy M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok Yönlü İncelenmesinde Meyer-Allen Modeli. İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi, 28,1, s.227.
- Aven F, Parker B, Glen MC E. (1993). Gender and Attitudinal Commitment to Organizations: A Meta-Analysis, The Journal of Business Research, p.65-67.
- Aranya N, Jacobson, D. (1975). An Empirical Study of Theories of Organizational and Occupational Commitment The Journal of Social Psychology, 97, p.15-22. Katz D, Kahn R. L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi. Ankara: Todaie Yayınları, s.202.
- Fişek, K. (1998). Spor Yönetimi. 2.Baskı. Ankara. Bağırgan Yayımevi. s.26.
- Demir H. (2006). Türk Spor Teşkilatı (Tarihsel Gelişim, Kapsam ve Bir Araştırma). Konya. Çizgi Kitabevi Yayınları, s. 96-97.
- İmamoğlu, A F. (1992). Fonksiyonel Açıdan Spor Yönetiminin Anlam ve Önemi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi.8(1): s.22-23-32-33.
Abstract
Bu araştırmanın amacı, Basketbol İl
Temsilcilerinin Basketbol Federasyonuna bağlılıklarının duygusal bağlılık,
devam bağlılığı, normatif bağlılık alt boyut türlerinin farklı demografik özellikler ile beraber
incelenmesidir. Araştırmanın evrenini Basketbol Federasyonuna bağlı görev yapan
tüm il temsilcileri oluşturmaktadır. Bu amaçla, Türkiye Basketbol
Federasyonu’na bağlı 2’si kadın 79’u erkek toplam 81 gönüllü İl temsilcisi
araştırmaya katılmıştır. Anket bilgi formunu demografik özellikler ve Meyer ve Allen (1984) tarafından geliştirilen
ve Wasti (2000) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Örgütsel Bağlılık Ölçeği”
oluşturmaktadır. Anket il temsilcilerine elektronik posta yolu ile gönderilmiş
ve cevaplanan anketler aynı yöntemle toplanarak analiz edilmiştir. Verilerin
normal dağılıma uygunlukları Kolmogorov Smirnov testi ile sınanmıştır. Bu
verilerin iki grup karşılaştırmalarında Mann Whitney U, Üç ve üzeri gruplar
için Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Bağlılığın üç alt boyutuna ilişkin
değerlendirmede Spearman’s Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Anlamlılık
p<0.05 ve p<0,01 düzeylerinde değerlendirilmiştir.Araştırma sonucunda,
“Duygusal Bağlılık” alt boyut puanı 1,67 ile 5 arasında değişmekte olup
ortalama 4,15±0,71’dir. “Devam Bağlılığı” alt boyut puanı 1,43 ile 4,71
arasında değişmekte olup ortalama 2,68±0,66’dır. “Normatif Bağlılık” alt boyut
puanı 1,20 ile 5 arasında değişmekte olup ortalama 3,69±0,82’dir.
Bu sonuçlara göre, İl temsilcilerinin örgütsel
bağlılık düzeyleri bağlılığın üç alt boyutu incelendiğinde yaş durumlarına,
lisans mezunları ile diğer mezunların eğitim durumlarına göre ve kendi görev
tercihlerine göre anlamlı fark gözlenmemiştir (P>0.05). İl Temsilcilerinin
medeni durumları, görev süreleri ve daha önceki görevi sporcu, antrenör, hakem,
teknik komiser olan bulgulara göre incelendiğinde anlamlı bir fark gözlenmiştir
(P<0.05). İl Temsilcilerinin federasyona karşı olan duygusal ve normatif bağlılıklarının
güçlü, devam bağlılıklarının ise zayıf olduğu görülmüştür.
References
- Güçlü, N. (2003). Örgüt kültürü. http://edergi.manas.edu.kg/index.php/sbd/article/ view/342/295 Erişim tarihi: 06.02.2016.
- Ardıç G, & Çöl K. (2008). “Sosyal Yapısal Özelliklerin Örgüte Bağlılık Üzerine Etkileri”, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22 (2): s.157- 174.
- Richard T. Mowday, Richard M. Steers, Lyman W. Porter. (1979). “The Measurement of Organizational Commitment”. Journal of Vocational Behavior Vol.14, p.224-247
- http://www.amersports.com/newsroom/archive/news-article/2015/06/09/wilson-to-provide-the-official-game-ball-for-fiba Erişim tarihi: 30 Mayıs 2016.
- http://www.tbf.org.tr/docs/defaultsource/mevzuat/yonergeler/%C4%B1ltemsilcisiyonergesi.pdf?sfvrsn=8 Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016.
- Tamer, K. (1995). İşletme Yöneticiliği Yönetici Geliştirme- Organizasyon ve Davranış, Beta Yayınları, İstanbul: 405: s.100.
- Berberoğlu, Güneş N. (1990). “ Örgüt Kültürü ve Yönetsel Etkinliğe Katkısı”, Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S:1-2, Eskişehir, s.155.
- Doğan, İ. (1997). "Değişen Grup Yaşamı ve Liderlik", 21. yüzyılda Liderlik Sempozyumu Bildiriler, s.54.
- Unutkan, A G. (1995). İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, İstanbul: Türkmen Yayınevi, s.52.
- İnce, M. & Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Ankara: Örgütsel Bağlılık, İleri Giden Ofset, s.9.
- Atay, S. (2006). Kariyer Yönetiminin Örgütsel Bağlılığa Etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsi, İşletme Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 168 sayfa, Afyon.( Yrd.Doç.Dr. Tuğrul KANDEMİR)
- Kırel, Ç. (1999). Esnek Çalışma Saatleri Uygulamalarında Cinsiyet, İş Tatmini ve İş Bağlılığı İlişkisi, İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi Dergisi, İstanbul, s.115-136.
- Balay R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, s.56.
- Çakır, Ö. (2001). İşe Bağlılık Olgusu ve Etkileyen Faktörler, Seçkin Kitabevi, Ankara, s.111.
- Cohen A. (1992). Antecedents of Organizational Commitment Across Occupational Groups: A Meta-Analysis. Journal of Organizational Behavior, 13, p. 539-554.
- Zahra S A. (1984). Understanding Organizational Management, Supervisory Management, p.19.
- Scott D K. (2000). Managing organizational culture in intercollegiate athletic associations. Quest. 1997; 49: 403-415. Colyer S, Organizational culture in selected western Australian sport organizations. Journal of Sport Management 14(4): s.321-341.
- Allen N.J, ve Meyer J.P. (1990). Organizational Commitment: Evidence of Career Stage Effects. Journal of Business Research, 26, 1, p.4.
- Baysal, A, C. Paksoy M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok Yönlü İncelenmesinde Meyer-Allen Modeli. İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi, 28,1, s.227.
- Aven F, Parker B, Glen MC E. (1993). Gender and Attitudinal Commitment to Organizations: A Meta-Analysis, The Journal of Business Research, p.65-67.
- Aranya N, Jacobson, D. (1975). An Empirical Study of Theories of Organizational and Occupational Commitment The Journal of Social Psychology, 97, p.15-22. Katz D, Kahn R. L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi. Ankara: Todaie Yayınları, s.202.
- Fişek, K. (1998). Spor Yönetimi. 2.Baskı. Ankara. Bağırgan Yayımevi. s.26.
- Demir H. (2006). Türk Spor Teşkilatı (Tarihsel Gelişim, Kapsam ve Bir Araştırma). Konya. Çizgi Kitabevi Yayınları, s. 96-97.
- İmamoğlu, A F. (1992). Fonksiyonel Açıdan Spor Yönetiminin Anlam ve Önemi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi.8(1): s.22-23-32-33.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Sports Medicine |
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | April 6, 2018 |
| Acceptance Date | January 5, 2018 |
| Published in Issue | Year 2018 Volume: 20 Issue: 1 |
